வாழ்த்துகள்!--கவிதை

வாழ்த்து சொல்லத் தோன்றினால்
உடனே சொல்லிவிடு
இல்லையேல்
விட்டுவிடு
ஒரு பாதகமுமில்லை
கயமையும் இல்லை
கோபமில்லை
வஞ்சனையில்லை
பொறாமையில்லை
சூழ்ச்சியில்லை
அதனால்
நேசங்கள்
பட்டுப்போகப்போவதில்லை
தாமதமாய்ச்
சொல்லப்பட்டவாழ்த்துகள்
வாழ்த்துகளாவதில்லை
சில பொழுதுகளில்



அவை
வன்முறை வண்ணம்
பூசப்பட்டு
வாழ்த்தப்படுபவரின்
காலடி நிலத்தை
நழுவச்செய்யும்
வல்லமை பெற்றவையாக
ஆகிவிடுகிறன



இடிமின்னலில்
சுழிக்காற்றில்
அமிலமழையில்
எரிகல் வெடித்தலில்
பூமிநடுக்கத்தில்
நதிப்பெருக்கில்
புதைச்சேற்றில்
ஏதோ ஒன்றில்
மாட்டிக்கொண்டு
வாழ்த்தப்படுபவர்
தவிக்கும் நேரத்தில்
போய்ச்சேருகின்றன
தாமத வாழ்த்துகள்
குதூகலத்துடன்


நாம்- ஜூன் 2009

இதுவரை,...

என்னிலிருந்து
எழுந்தது
என்னுடையதில்லையாம்


உன்னுடையதில்லை
ஆனால்
உன்னுடையதாகிக் கொண்டிருக்கிறது


சட்டபுத்தகங்கள்
கர்ஜிக்கின்றன.


கலவரத்தில் நான் தொலைத்தது
உன்னால் கண்டெடுக்கப்பட்டு
நான்கு வருடங்களாக உன்னிடமே
இருந்து வருகிறது


அடுத்த அமரல் வரை
வாரம் ஒரு முறை
உன்னுடையதாக
பிரகடனப்படுத்தப்பட்ட
என்னுடையதை
தரிசனம் செய்யக்காட்டுவாய்
களவாடப்படும்
அச்சப்பின்னல்கள் ஊடே


அமரல்களாலும்
முகதரிசனங்களாலும்
பரிசுகளாலும்
பெற்றுத்தரவியலாத
ஒரு
சொல்
இன்னும்
ஆழத்தைத் தேடி
பூமிக்கடியில்
போய்க்கொண்டிருக்கிறது

சன்னல் இடுக்கு வெளிச்சத்தை நம்பி

சன்னல் இடுக்கு வெளிச்சத்தை நம்பி
வளரும் மணிப்ளாண்ட்டுக்குப்
பக்கத்தில்
சாப்பிட்ட மாம்பழத்தின் கொட்டையைப்
பிடிவாதமாக
ஒரு மண்தொட்டியில்
நட்டுவிட்டது குழந்தை.


என்ன செய்வது
என்று தெரியவில்லை
ஒன்றரை அடி உயரத்திற்கு
வளர்ந்துவிட்ட மாங்கன்றை

30-05-2009

சிவப்பு விளக்கில் ஓடும்
மனிதனைக் கேட்டேன்
பச்சை வந்தபின்
போனால் என்ன


ஓடிக்கொண்டே சொன்னான்
எனக்கு முன்
ஓடியவனைக் கேட்கத்தான் ஓடிக்கொண்டிருக்கிறேன்
உன்னைப்போல


அநங்கம் மலேசியா
மே 2009

தொலைக்காட்சி எதிரில்

விழுந்து விழுந்து சிரிக்கிறார்கள்

அருகில் இருப்பவர்

தோளைத் தட்டுகிறார்கள்


கேவிக்கேவி அழுகிறார்கள்

பக்கத்தில் இருப்பவரைப் பார்த்து

கௌளி சொல்கிறார்கள்


வாயைக்குவித்து வியக்கிறார்கள்

இப்படிப் பார்த்ததே இல்லையெனப்

பகிர்ந்துகொள்கிறார்கள்


பூரித்துப் போகிறார்கள்

கைகளைக் கொட்டுகிறார்கள்

இப்படித்தான் இருக்கவேண்டும்

அல்லது இருக்கப்போகிறேன்

என்கிறார்கள்


பதறி நடுக்குறுகிறார்கள்

ஒருவரை ஒருவர் ஆதரவாய்ப்பிடித்துக்கொள்கிறார்கள்


சீச்சீ என்கிறார்கள்

லஜ்ஜையுடன் பக்கத்தில் இருப்பவரைப் பார்க்கிறார்கள்

அல்லது கையை விரிக்கிறார்கள்


பல்லைக் கடிக்கிறார்கள்

நானாய் இருந்தால்

இப்படிச் செய்திருக்கமாட்டேன்

என்கிறார்கள்

விசையை அணைத்தபின்

தானியங்கிபோல்
நடக்கிறார்கள்

தொங்கிய முகத்துடன்

மௌனித்தவாறே

வெவ்வேறு பாதைகளில்

அநங்கம், மலேசியா

மே2009 இதழ்