Wednesday, September 13, 2006

கொஞ்சம் லிப்ட் கிடைக்குமா?-55 fiction

தமிழ்ச்செல்வன் மனதை நிதானப்படுத்திக்கொண்டான். இப்படி ஆள்அரவம் இல்லாத இடத்தில் வாகனம் ரிப்பேர் ஆகி மாட்டிக்கொண்டாகிவிட்டது. தகவல்தொடர்பு சாதனம் வேலை செய்யவில்லை.

இவ்வளவு பொறுத்தது பெரிசுதான், உணவுதான் இல்லை என்றாகிவிட்டது, மூச்சாவது விட முடிகிறதே, , இன்னும் கொஞ்சம் முயற்சி செய்யலாம், வண்டிக்குள்ளேயே இருந்தால் யாராவது பார்க்கமாட்டார்களா?

ஏதோ சத்தம் கேட்டது.

இருவர் அவன் வாகனத்தைப் பார்த்துவிட்டு தங்களுடைய சைக்கிளை நிறுத்திவிட்டு அவனை நோக்கி வந்தார்கள்.

"கொஞ்சம் லிப்ட் கிடைக்குமா?" கேட்டான்.

அந்த வேற்று கிரகவாசிகள் பதில் சொல்லவில்லை; புன்னகைத்தார்கள்.




Wednesday, September 06, 2006

முகவரிகள் தொலைவதில்லை

பெருவிரைவு ரயிலில்
அரை மணி நேரப்
பயணம்;

பரிச்சயம் செய்துகொண்ட
பக்கத்து இருக்கை பெண்மணி
வங்கி அலுவலராம்;

குழந்தைகள்,புத்தகம்
பேச்சு நீண்டது

ஷெண்டன்வே பக்கம்

வந்தால் வங்கிக்கு
வரவேண்டும்விடைபெற்றார்.


ஆறு மாதம்
கழித்து வேறு
வேலையாக அந்தப்
பக்கம் சென்றபோது
வங்கியில் நுழைந்தேன்
உணவு இடைவேளையில்

அந்நியமான பார்வை கண்டு
வழித்துணையாய்
வந்ததை நினைவுபடுத்தியபோதும்

என்னைத் தெரியாமல் போனது
அவருக்கு
இப்ப இங்க வேலை எதுவும்
காலி இல்லை மெல்லிய
புன்னகையோடு சொன்னார்

அதன் பின்
எத்தனையோ பயணங்கள்
என்றாலும் வழித்துணையாய்
வருபவர் முகவரி கொடுத்தால்
வாங்கிக்கொள்ளத்தான் செய்கிறேன்

உயிர்மை 2006 ஆகஸ்ட்