உற்சாகம் கொப்பளிக்கும் முகம்
உழைப்பு என்றால் எனக்கு வெல்லம்
பெண்ணுக்குத் தலை பின்னிவிடுவேன்
சமையல் செய்வேன்
பள்ளிக்கூடத்தில் பாடம் எடுப்பேன்
ரங்கோலி போட்டியில் இந்த ஆண்டும்முதல் பரிசு
பாட்டுகூட கற்றுக்கொள்கிறேன்
ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில்
ஒரு முறை
தவறவிட்டக் கேமராவை
சுற்றுலாப்பயணி
ஓடி வந்து
கொடுத்திருக்கிறார்
மறந்துவிட்ட பர்ஸை
ஆட்டோ ஓட்டுனர்
வீடுதேடி வந்து
கொடுத்துவிட்டார்
ஒரு பொருளைக் கூட
இதுவரைத்தொலைத்ததில்லை
பத்தாண்டுகளுக்கு முன்
விபத்தில் இழந்த
என் இடது கையைத் தவிர
2 comments:
என்னப்பா இது சந்தோசமா படிச்சிகிட்டே வந்தேன்.
திடுக்கின்னு ஆச்சுப்பா முடிவு.
ம் ..இருந்தாலும்
அதிர்ஷ்டம் தான் இன்னொரு கை
இருக்கே.நல்ல கவிதை.
நல்ல கவிதை
வாழ்த்துக்கள்..
சூர்யா
துபாய்
butterflysurya@gmail.com
Post a Comment